Δύο Χιλιάδες Δώδεκα

Μα τους θεούς των Ινδών, πότε πέρασε αυτός ο χρόνος; Αν σας έλεγα ότι ήταν ένας χρόνος γεμάτος από υπέροχες εμπειρίες, θα ακουγόμουν παρωχημένη αλλά τι να κάνω που έτσι είναι! Και ιδού η απόδειξη:

Η πιο κουφή ερώτηση που άκουσα: «Εσύ δεν ήσουν που τα είχες με τον Παντελίδη;»

Ένα βιβλίο που αγάπησα: Όταν ήμουν έργο τέχνης, Έρικ- Εμάνουελ Σμιτ

Το πιο κουφό ραντεβού: Σας έχει πάει κανείς βόλτα δίπλα στη θάλασσα για να σας δείξει το καΐκι του;

Το καλύτερο σουβλάκι: Κάνδαυλος, Γκάζι

Γνώση που απέκτησα και πιστεύω πώς θα μου φανεί χρήσιμη στο μέλλον: Η τεχνική του να καραμελώνεις κρεμμύδια για burger.

Γνώση που απέκτησα επώδυνα: Ποτέ δεν πίνουμε όταν υπάρχει φίλος/ γνωστός/ εχθρός/ creepy άσχετος με φωτογραφική στο χώρο.

Ένα ταλέντο που δεν θα αποκτήσω ποτέ: Tichu κανείς; Όχι εγώ!

Νέα μουσικά ακούσματα που απέκτησα και θα με συνοδεύουν πάντα και παντού:  Burger Project, Cake, Black Keys, Norah Jones,  Marina and the Diamonds, Μαριέττα Φαφούτη, Imam Baildi και τη μοναδική και ασυναγώνιστη Νατάσα Μποφίλιου

Μια ταινία με την οποία έκλαψα: 50/50 (με τους Joseph Gordon-Levitt και Seth Rogen)

Έλιωσα το κουμπί του replay με το: Follow Me- Maia Vidal, Stand Up- Hindi Zahra και το cover του Crazy/You Drive Me Crazy από το cast του Glee

Εθίστηκα: στο online shopping

Χόρεψα: πάνω σε τραπέζια/ cha cha/ στους κατάμεστους δρόμους της Πάτρας το καρναβάλι/ νησιώτικα σε ένα after στα Κουφονήσια (το τελευταίο απέτυχε μεν…)

Τραγούδησα: έχω κάνει καντάδα σε μια πληθώρα ελληνικών νησιών (βλ. Κέρκυρα, Κουφονήσια, Σύρος) και έχω γλυτώσει από πιθανές συναναστροφές με γλάστρες

Πήγα: στο Ark Festival το Σεπτέμβρη 2012 στην Τεχνόπολη

Ερωτεύτηκα: το σερβιτόρο στο γιασεμί (Πλάκα), την Κέρκυρα (ξανά και ξανά και ξανά), την εικόνα της Αθήνας το βράδυ από το αεροπλάνο, την παλιά πόλη της Χαιδελβέργης, τον πληκτρά των Burger Project

Το καλύτερο πρώτο (και τελευταίο) ραντεβού: Έκθεση φωτογραφίας και μετά για ποτό στο στο βάθος κήπος.

Εθνικότητα που διαγράφηκε από τη λίστα «Εθνικότητες προς φίλημα στο άμεσο μέλλον» (μισό! Υπήρχε τέτοια λίστα;): Ιταλός

Κίνηση που δεν μετάνιωσα: Έσκισα την μακροπρόθεσμη to-do list μου

Σχόλιο που αγάπησα: «Είσαι σαν να έφτυσε η Dita von Teese και να βγήκες εσύ.» (φορούσα vintage pencil φούστα μέχρι το γόνατο, μαύρες γόβες και κόκκινο κραγιόν)

Και όμως…: Πήγα σε πάρτι (ενηλίκων, όχι παιδικό) με θέμα την ταινία «Ψάχνοντας τον Νέμο»

Γέλασα μέχρι δακρύων: Διαβάζοντας το ιστολόγιο Ήταν όλοι τους μαλάκες -kudos στην Ειρήνη που το ανακάλυψε. Βέβαια, παράλληλα πάθαινα και εγκεφαλικά λόγω των ορθογραφικών.

Η νέα αγαπημένη μου ασχολία: Μαγείρεμα με φίλους

Η παλιά αγαπημένη μου ασχολία: Καθημερινή ανάγνωση των ζωδίων στη LIFO (μα κάνουν την ερωτική μου ζωή να ακούγεται τόσο συναρπαστική!)

Προβληματίστηκα: Κράξαμε μαζικά τους χίπστερ και αυτοί σιγά σιγά εξαφανίστηκαν. Τώρα που τη θέση τους στην Ερμού πήραν οι κάγκουρες τι θα κάνουμε;

Προβληματίστηκα #2: Γιατί ο περισσότερος κόσμος με κάνει μεγαλύτερη απ' ότι είμαι; Μα 22;

Η καλύτερη συμβουλή που έλαβα από Δίδυμο: Μην μπλέκεσαι με Δίδυμους.

Τραγούδι που μου αφιέρωσαν πιο συχνά (τύπου χορεύουμε και όλοι γυρίζουν και το τραγουδάνε σε σένα): Σ' αφήνω τώρα στον επόμενο, Γιώργος Σαμπάνης (δεν έχω ιδέα γιατί!)

Εύχομαι η νέα χρονιά να φέρει λιγότερες ροζ Ugg (λιγότερες Ugg γενικά) και λιγότερα πετσετέ συνολάκια γυμναστικής στους δρόμους της Αθήνας, υγεία, υπομονή (σφυρίξτε χαρούμενα μπορείτε!), ταξίδια, ξίδια και ανοιχτά μυαλά.

Φιλιά!

F.

ΥΓ: Τις φωτογραφίες -καθώς και πολλές άλλες- θα τις βρείτε και στο tumblr μου The Day Dreamer!