Ιλεγκάλ ρομαντικοί


Και πέρσι ήθελα να πάω στο ARK Festival αλλά δεν τα κατάφερα. Έτσι όταν κυκλοφόρησε το line-up για το φετινό και ανάμεσα στους συμμετέχοντες ήταν ο Κωστής Μαραβέγιας δεν το σκέφτηκα δεύτερη φορά και έκλεισα  αμέσως εισιτήρια.

Ένα πολύ αγαπημένο πρόσωπο όλων μας εργάστηκε εθελοντικά, με αγάπη και αυταπάρνηση, για την σωστή διεξαγωγή του φεστιβάλ. :Ρ
Καθώς στο παρελθόν ποτέ δεν υπήρξα ιδιαίτερα συναυλιακός-φεστιβαλικός* τύπος, δεν ήξερα τι να περιμένω. Και για να είμαι ειλικρινής ούτε τη Nalyssa Green, ούτε τους Bangies.ούτε τους Wedding Singers είχε τύχει να ακούσω στο παρελθόν. Ήταν ένα μάλλον επιμορφωτικό φεστιβάλ, έτσι για την διεύρυνση των μουσικών μας οριζόντων.

Και ιδού η ιπτάμενη blogger! Τι άλλο θα κάνω για το κοινό μου πια; Αστειεύομαι, η φωτογραφία τραβήχτηκε στο τραμπολίνο του Allou (πάντα στο χώρο της Τεχνόπολης) και θα έπρεπε να τη γυρίσω κάθετα, αλλά τη βρίσκω τόσο αστεία έτσι. Μη σας ξεγελάει το χαμόγελο! Ήμουν σε φάση "θέλω να κατέβωωωωωωωω, καλέ μου σέξι υπάλληλε του Allou!"
Με γνήσιο ενθουσιασμό και μια ενισχυμένη ποσότητα καφεΐνης στο αίμα μας κινήσαμε για Τεχνόπολη. Δεν προλάβαμε να μελαγχολήσουμε αρκετά με τη Nalyssa Green γιατί την πετύχαμε στο τέλος της εμφάνισης της, ακούσαμε με ενδιαφέρον τους Bangies, γελάσαμε και κουνηθήκαμε με τα Τιγρέ Σποράκια –στην φωτογραφική μου έχω περισσότερες φωτογραφίες του Εισβολέα και του Τάκι Τσαν απ’ ότι δικές μου! Οι Wedding Singers αποδείχτηκαν –ευτυχώς!- εντελώς ακατάλληλοι για γάμο και μας εξέπληξαν με διασκευές από πιο mainstream κομμάτια. Δεν μου έρχεται κανένας τίτλος τώρα που γράφω αλλά όσο έπαιζαν σκεφτόμουν «πραγματικά το ακούμε αυτό εδώ στο ARK

Στα photo booths που βρίσκονταν διάσπαρτα στο χώρο. :) :)
Καλά όλα αυτά αλλά εκεί που ερωτεύτηκα ανεπανόρθωτα ήταν όταν ανέβηκαν στη σκηνή οι Imam Baildi και ο MC Yinka. Ήταν οι ανατολίτικες, οι βαλκανικές ρίζες μου που ανταποκρίθηκαν στο συνδυασμό μπουζουκιού, τρομπέτας και διασκευής παλιών καλών ελληνικών κομματιών; Το ανεπανάληπτο baila τσιφτετέλι δια στόματος MC Yinka; Αυτό το απρόσμενο μουσικό κοκτέιλ ρυθμών; Ίσως και ο ξέφρενος, χωρίς σταματημό χορός που ρίξαμε, του οποίου το είδος δεν μπορώ να προσδιορίσω με ακρίβεια, λίγο τσιφτετέλι, λίγο λάτιν, μα κυρίως τρέλα.

Όπως είπε και ο ίδιος, το καλοκαίρι έφυγε μόνο αν σε παρατήσει κάποια καλοκαιρινή βραδιά η αγάπη σου ξαφνικά. Άρα το καλοκαίρι ίσως και να είναι κάπου εδώ τριγύρω;
Και μετά ο ένας, ο ανεπανάληπτος, ο «αν δεν έχεις τι να κάνεις σε παντρεύομαι τώρα»** Μαραβέγιας. Ώρες ώρες γελάω μαζί μου γιατί σκέφτομαι ότι όταν η μαμά μου (ναι, η μαμά μου!) είχε φέρει τον πρώτο του δίσκο στο σπίτι, τον σνόμπαρα ανεπανάληπτα, και φέτος το καλοκαίρι κλαιγόμουν γιατί δεν μπορούσα να τον πετύχω πουθενά (βλ. Αθήνα, Κέρκυρα, Χαλκιδική εμφανιζόταν πάντα πριν ή αφού πάω). Τραγούδησε, χόρεψε, έπαιξε μουσική, έπαιξε και θέατρο, πάντα μα πάντα τόσο ερωτεύσιμος. Όπως πολύ σωστά παρατήρησε η Ιωάννα έχει ένα τρόπο να κοιτάζει το κοινό και να σε κάνει ότι κοιτάει εσένα και μόνο. Η μια ώρα πέρασε γρηγορότερα και από τα 5 λεπτά αναμονής  για το επόμενο τρένο στο μετρό.

Και στο φινάλε ο Νίκος Πορτοκάλογλου με κομμάτια παλιά και αγαπημένα. Στο πλευρό του η Σοφία Σαρρή, η οποία μάλλον έκλεψε την προσοχή του κοινού λόγω σκηνικής παρουσίας κυρίως κατά τη γνώμη μου.



Οι φωτογραφίες μου είναι μετρημένες –νομίζω η καριέρα μου ως φωτογράφος συναυλιών τελείωσε άδοξα πριν ακόμη αρχίσει- αλλά θα βρείτε υπέροχες λήψεις στη σελίδα του ARK Festival στο facebook.

Φιλιά

F.

*Αν και φέτος το καλοκαίρι έγινε μια αρκετά δυναμική αρχή με το UP Festival στα Κουφονήσια, τη συναυλία των The Burger Project (έρωτας!) στη Σύρο, τα-η συναυλία της Μποφίλιου στην Τεχνόπολη την προηγούμενη βδομάδα και αυτή του Μουζουράκη στο Άλσος Ν. Σμύρνης το ερχόμενο Σάββατο (be there!)
** Είμαι αναίσχυντη το ξέρω, κάνω quoting Φοίβο Δεληβοριά για να αναφερθώ στο Μαραβέγια.

0 comments:

Post a Comment

Leave me a comment!

 

Meet The Blogger

Full-time daydreamer writing about fashion, love, food, traveling and beyond.